E nos pés do antepasto,
acendo velas e incensos,
e deixo meus olhos onde penso,
que sendo pouco, inda nefasto,
porque sigo o que sobra mais,
que é cantar estas cancões,
solavancos, entremeios, senões,
e entre tanto e nada, seguir em Paz...
Nenhum comentário:
Postar um comentário